Een van de eerste dingen die Edward Clydesdale Thomson opviel bij het bezoeken van de Paltz was alles wat boven en onder de dunne laag van de alledaagse realiteit ligt. Zo zag hij de antennes en radars van de naburige vliegbasis Soesterberg, de onderliggende constructie van de aangelegde landschapstuin en andere infrastructuren die onder het in eerste instantie zichtbare liggen.
Nadat hij in een nacht een Starlink satelliet constellatie door de hemel zag reizen, realiseerde hij zich dat we onderdeel zijn van een veel grotere en vaak futuristisch aandoende technische wereld waar we nauwelijks vat op hebben. Hij kwam zo op het idee om voor de PaltzBiënnale een waarschuwingssysteem te bouwen. Sirenes en andere waarschuwingssystemen waarschuwen je voor iets wat je (nog) niet kunt zien. Het woord sirene komt van het mythologische wezen dat half mens, half vogel is en zeemannen met hun mooie gezang de verdrinkingsdood in lokte.
Vanuit dit idee dacht hij na over wat wij als mensen of dieren wel en niet kunnen zien, en maakte een hele zwerm sirenen, die allemaal een andere functie hebben. Deze hybride wezens letten bijvoorbeeld op satellieten, op veranderingen in de luchtkwaliteit of geluid. Ze delen deze kennis met elkaar en vormen daarmee een soort kennissysteem, waarbij ze soms ook eigen waarschuwingssignalen afgeven. Wat ze precies meten, en of ze ons ook ergens voor willen waarschuwen blijft mysterieus; we kunnen slechts proberen om hun taal te leren.
Edward richtte recentelijk Stichting Landfall op, waarin hij naar een manier zoekt om meer collectief te kunnen werken en op een gelijkwaardige manier kennis te kunnen uitwisselen met andere experts en kunstenaars.
Met dank aan het Fentener van Vlissingen Fonds en Stichting Van Achterbergh-Domhof.
Hier kunt u de website van Edward bekijken: Edward Clydesdale Thomson
Flock
