Bogaert werkt aan kunstprojecten waarbij verschillende media bij elkaar komen tot een totaalervaring voor een publiek. Soms zijn deze werken extreem grote ‘walkthrough’ installaties en op andere momenten juist oneindig kleine schaalmodellen en maquettes. Daarbij is cinema en film een belangrijke inspiratiebron en zijn grote liefde. Zijn werken zijn pogingen om begrippen als camerabeweging en montage te vertalen naar een immersieve filmische ervaring te creëren zonder daadwerkelijk film te maken. Naast de vraag, hoe filmische middelen te vertalen naar een fysieke, ruimtelijke ervaring voor een publiek, is het narratieve element een belangrijk onderdeel van zijn werk. Het resultaat: installaties waarin elementen uit theater of film, architectuur en literatuur samen komen.
Vanuit de wens om daarnaast de hele machinerie te beheersen - inclusief het technische aspect - is Bogaert ook zijn eigen camera’s en projectoren gaan bouwen. Zoals bij Panorama of Nowhere (Cross Works DordtYart, 2017). Deze roterende camera obscura, laat een eeuwigdurend pan-shot zien. Door architectonische elementen uit de tentoonstellingsruimte na te bouwen en terug te plaatsen in die zelfde ruimte, werkte deze toevoeging in de projectie als een glitch, een visueel déjà vu. Met set, lens en projectievlak in één, is de camera obscura opname set, projector en bioscoop in één.
https://www.mauricebogaert.nl/
